U dzieci korekta wad zgryzu odbywa się zwykle za pomocą aparatów ruchomych, które doskonale nadają się do leczenia ortodontycznego w okresie rozwojowym. Ich działanie opiera się na wykorzystaniu sił fizjologicznych, korzystnych dla prawidłowego rozwoju narządu żucia.
Aparaty ruchome są to aparaty, które mogą być samodzielnie zakładane i zdejmowane przez pacjenta. Najczęściej leczenie przy ich udziale odbywa się w okresie tzw. skoku wzrostowego - około 9-13 roku życia, choć pewne wady (przede wszystkim odwrotny nagryz - czyli zachodzenie zębów dolnych na górne) musimy zacząć leczyć już w pełnym uzębieniu mlecznym w około 4-5 roku życia. Niestety główną wadą leczenia aparatami ruchomymi jest fakt, że aparaty działają tylko wtedy, gdy są w jamie ustnej pacjenta przez co najmniej 12 godzin na dobę. Wymaga to dużej dyscypliny od pacjenta i jego rodziców. Nie stosowanie się do tych zasad nie pozwoli efektywnie wykorzystać potencjału leczniczego aparatu i bardzo często leczenie takie nie kończy się sukcesem lub też znacząco się wydłuża. Sumiennie pracując jednak z aparatem ruchomym możemy wyleczyć dużą gamę nieprawidłowości zgryzowych - rozbudować łuk, stworzyć miejsce dla wyrzynających się zębów, czy też poprawić wzajemne relacje szczęki i żuchwy.
W przypadkach, gdy wyrznięte są już wszystkie zęby stałe, pacjent nie współpracuje, lub zajęcia pozalekcyjne uniemożliwiają mu noszenie aparatu przez wymagane 12 godzin, korzystniejsze jest zastosowanie do leczenia aparatów stałych.